Zon, zee, strand en hangmatten

Hola amigos,
We zijn op dreef (qua schrijven in ieder geval) dus vandaar nog een verhaaltje!

We komen ´s avonds aan in Santa Martha (of eigenlijk El Rodadero, een dorpje naast Santa Martha). Ons hostel ziet er erg kleurrijk uit maar lijkt verlaten. Op een paar mensen bij de bar na. Dit blijken de vrijwilligers te zijn die hier werken plus de eigenaresse. De vrijwilligers leren cocktails maken en wij bieden ons aan als vrijwillige jury. Onder de gegadigden is ook een tourgids en na een paar drankjes begint hij uitgebreid te vertellen wat we allemaal kunnen doen in de omgeving. Maar inplaats van dat ie zijn eigen tour bureau aanprijst verteld ie precies hoe we alle tours zelf kunnen doen voor minder dan de helft van het geld. Samen met nog wat tips van de eigenaresse hebben we ons programma voor de komende dagen rond. We gaan een 3-daagse mini uitstap doen naar de stranden in de buurt.

De volgende dag nemen we de lokale bus richting park Tyrona. Het is wat zoeken en uiteraard betalen we iets meer dan de persoon naast ons maar 2 uur in de bus voor 4 euro is nog altijd beter dan een taxi. Tyrona is een natuurpark vol met jungle grenzend aan de zee met erg mooie stranden, althans dat is wat ons verteld is.
Bij de ingang van Tyrona park worden we volledig gefouilleerd. Ze zoeken drugs, alcohol en... plastic tassen (erg illegaal hier blijkbaar). We balen een beetje omdat we hebben gehoord dat het duur is in het park en we veel eten hebben ingeslagen wat dus allemaal aan plastic tassen aan onze rugzakken hangt. Het inleveren van al die plastic zakken is dus nogal onhandig. Hoewel de agent die de check doet erg grondig is, loopt ie ook veel te grappen met de persoon die hij aan het onderzoeken is. Dit komt mooi uit want terwijl hij Linda´s tas doorzoekt stopt Ruben alle plastic zakken weer terug in zijn rugzak.
Even verderop komen we twee Nederlanders tegen (een piloot en een wijnverkoper) en samen beginnen we aan de 3 uur durende wandel tocht richting de camping waar we willen slapen. We zien enorme krabben, reusachtige duizendpoten, aligator, hagedissen, zwijntjes, gifkikkers en natuurlijk veel vogels. Hoewel het een mooie wandeling is, langs het strand en door de jungle, is het weer afzien in de hitte. Met name onze nieuwe reisgenoten hadden hier niet echt op gerekend. Aan het einde van de hike koelen we af met een welverdiende duik in de Caribische zee.

De camping is primitief maar erg leuk. Je kan hangmatten en tenten huren. Wij kiezen voor de tent. Die nacht blijkt de tent niet echt waterdicht te zijn en om je toch te beschermen tegen de regen kun je er een plastic zeil overheen gooien. Het nadeel daarvan is dan weer dat je tent niet alleen waterdicht maar ook luchtdicht wordt... na wat geklooi met stokjes en waterflessen kunnen we een soort luchttunnel creeeren zodat we toch nog wat verse lucht krijgen. Die nacht hebben we niet de meeste nachtrust maar ach... we hebben erger meegemaakt.

De volgende dag doen we een hike naar een verloren dorp van de Tyrona´s in de jungle. Het dorpje ligt een paar honderd meter hoger dan onze camping wat resulteerd in anderhalf uur stenen klauteren in de hitte. De route is erg mooi dwars door de jungle maar eenmaal aangekomen bij het dorpje kan Ruben zijn shirt letterlijk uitwringen van zweet... compleet doorweekt. Het dorp bestaat eigenlijk niet meer en het enige wat nog over is zijn de plateaus waar de huizen op stonden. Desondanks is het er toch erg mooi en rustgevend.
Nadat we terug zijn op de camping (weer anderhalf uur ploeteren) vallen we neer op het strand. Naast ons zien we een grappig tafereel. Op ons strand staan diverse palmbomen die af en toe een cocosnoot naarbeneden werpen. Als dat gebeurt sprinten verschillende jongens op het strand er naartoe om hem te claimen. Dan gebeurt het leukste, voordat je namelijk bij de bekende harde noot bent moet je eerst door een laag van 5cm aan sterke vezels heen werken. Niemand heeft natuurl een kapmes dus iedereen verzameld houtjes en stenen om in te slaan op de verse cocosnoten. Als iemand de BBC serie Life heeft gezien, met die scene waar een groep aapjes op noten staat te slaan. Het ziet er exact zo uit. Als je goed doortimmerd heb je na ongeveer 20 minuten toegang tot de cocosmelk en de cocos zelf. Uiteraard denkt Ruben dat het sneller kan en al gauw staat ie tussen de andere aapjes te timmeren als een malle... het kan niet sneller. Echter naar deze noeste arbeid volgt een beloning; het groepje wat naast ons zit op het strand heeft rum binnen gesmokkeld en als je een cocosnoot open hebt dient de cocos melk en de rum gemixt te worden in je mond tot een soort van pinacolada. Dit schept uiteraard een band.

Samen met onze nieuwe maatjes besluiten we een leuke avond voor te bereiden en de jongens trekken er op uit om een kampvuurplek te vinden. Kampvuren zijn niet toegestaan op het strand dus we zoeken een afgelegen strand en verzamelen een enorme hoeveelheid aan hout voor later op de avond.
Meer mensen worden geinformeerd en hoewel de organisatie erg rommelig verloopt is het resultaat erg goed. Als het donker is zitten we met 20 man rond een kampvuurtje met drank en muziek. Hoewel een kampvuur altijd lekker warm is, is deze warmte een beetje te als het bijna 30 graden is. Gelukkig kun je afkoelen in de zee die 2 meter verderop is. Omdat wij erg moe zijn gaan we rond een uur of 1 al naar bed. De volgende ochtend blijkt dat dit een uitstekende timing is geweest. Een uur later had de politie (zelf ook dronken) het kampvuur alsnog ontdekt. Na een hoop gedreig (gevangenis, land uitgezet worden, hoge boetes en een van de agenten trok zelfs regelmatig zijn wapen), pogingen tot omkopen (soms kon het daarna weer niet) wordt iedereen terug begeleid naar de camping waar ze zonder boete of omkoping mogen gaan. Blijkbaar was het meer bangmaken dan iets anders, maar de verhalen klonken wel heftig.

De volgende dag vertrekken we uit Tyrona. We vinden een route die niet 3 uur maar 1.5 lopen is naar de uitgang (het beste nieuws van die dag). We vervolgen onze mini-uitstap naar Palomino een dorpje dat bekend staat om zijn mooie strand. Het strand is inderdaad mooi en het leuke hier is dat er nogal golven zijn. We negeren alle bordjes met ¨gevaar¨ en gaan zwemmen. Een half uur later staan we weer op t strand... oef wat een stroming en wat een sterke golven, dit is niks voor minder goede zwemmers. Die avond komen we wat backpacers tegen die ook bij het kampvuur zaten. We kiezen de zelfde accomodatie... een hangmat. Nadat we zo ons best hebben gedaan om het ter vermijden gaan we het toch maar proberen, een nachtje in een hangmat op het strand met uitzicht op de zee. De volgende ochtend: Linda heeft geslapen als een roos en is dol enthousiast, Ruben is schaapjes gaan tellen en is nog steeds bezig als de zon opkomt...

Een van de activiteiten hier is rivertubing (met een rubberband de rivier afdobberen). Met zijn viertjes plus wat biertjes laten we ons afzetten bij de rivier (waar we trouwens een dikke gele slang zien!). De rivier is vrij ondiep (gemiddeld een halve meter ofzo) en kabbelt rustig door de jungle tot aan de zee. Dit is heeeeeel erg ontspannend, er zijn geen andere mensen in de buurt, het uitzicht is fantastisch (de jungle toornt tot 100 meter hoog boven ons uit) en we dobberen met onze biertjes rustig af naar de zee.
Bij de zee gaat het natuurlijk bijna mis de sterke stroming sleept bijna een meisje van onze groep mee, maar lifeguard Ruben grijpt in en iedereen komt heelhuids aan op t strand.

We pakken de bus naar Rodadero en reizen de volgende dag door naar Cartagena. Een mooi historisch havenstadje. Vanaf hier willen we naar Panama. Vliegtickets zijn duur en er zijn leukere mogelijkheden. Er zijn twee opties om van Cartagena naar San Blas (Panama) te gaan:
- Een speedboot, alles is geregeld, t duurt 2 dagen en eten en al is inclusief.
- Een slowboot, dit duurt 5 dagen...

Hoewel dit verhaal ons bekend in de oren klinkt, is de prijs hier aanzienlijk hoger: 1 miljoen pesos. Dat is 420 euro (veel voor ons, en al helemaal voor hier). De slowboot is in dit geval eigenlijk ook helemaal niet langzaam. Het is een zeiljacht die ook nog een paar Caribische eilanden aandoet. Klinkt goed? We gaan het zien, we vertrekken met een dag vertraging maar ze hebben beloofd dat het morgen (de 17e) zeker goed komt!

The Good:
- Strand en Zee!!
- Tyrona (de gezelligheid en de mooie omgeving)
- Slapen in een hangmat (Linda)
- Rivertubing in Palomino

The Bad:
- Irritante verkopers
- Schaapjes tellen in een hangmat (Ruben)