Zon, zee, strand en stieren

Hey y'all,
Zoals we al hadden aangegeven hebben we een plekkie gevonden om bij te slapen. Dit plekkie heet Puerto Escondido, Mexico. Het is een klein strand plaatsje aan de Pacifische kust en het gidsje zegt dat je er nog kan uitgaan ook. De busrit verloopt niet helemaal vloeiend, we stoppen nogal vaak dus slapen zit er niet in en bovendien lekt er blauwe vloeistof op onze stoelen, van het chemisch toilet... "niks ernstigs" zegt de buschauffeur "het is biologisch afbreekbaar"... humor! Als ie dan ook nog snoeihard de muziek aanzet (we zitten recht achter hem) hebben we t wel een beetje met hem gehad. Maargoed, in Puerto Escondido vinden we na wat zoeken een hostel dat aan onze hoge eisen voldoet (niet compleet afgezonderd maar wel doodstil).
We zitten op loop afstand van een paar stranden maar bij de meeste kan je niet echt zwemmen vanwege de grote golven en de sterke stroming. Hier wordt vooral gesurft in de zee in plaats van gezwommen.Het strandje waar je dan weer wel kan zwemmen ligt in een baai omringd door palmbomen en er zijn net genoeg golven voor beginnende surfers om hun kunstjes te doen. Hoewel we hier drie dagen zitten krijgen we het toch voor elkaar om een surfles er bij in te laten schieten dus dan maar zonder surfplank. We noemen deze gloednieuwe sport bodysurfen en het is eigenlijk net zo leuk. Zodra er een golf aankomt zwem je als een malle en hopelijk neemt de golf je mee naar het strand waar je na een al dan niet elegante landing het zeewater uit je neus kan snuiten en weer terug het water in kan.

Nou het uitrusten zit goed, het strand zit goed en het de zee eigenlijk ook. Heerlijk relaxen op een strandbedje met een cocktailtje in de hand en als je honger krijgt wapper je met je hand en krijg je quesadillas. Op zaterdagavond besluiten we eens te gaan kijken wat het uitgaansleven te bieden heeft. Er word actief geflyerd, er zijn drank aanbiedingen, vuurdansers en live bands. Het enige wat mist zijn... de gasten. Af en toe zitten er wat locals in een barretje maar in het algemeen kunnen we concluderen dat hier buiten het hoogseizoen geen kont te doen is.

We zijn verheugd als we horen dat er naast de bussen ook vliegtuigjes naar Mexico City gaan voor praktisch dezelfde prijs. We vliegen dus. In Mexico City nemen we een veeeeeeel te dure taxi die ons ook nog eens 20min lopen van ons hotelletje afzet. Als we in ons hotelletje op onze kamer zitten worden we opgeschrikt door een ondertussen bekend gekreun... iemand bereikt weer een hoogte puntje. Gelukkig heeft dit stelletje wat minder conditie dan de vorige en blijft het hierbij.
Als we aan Mexico City dachten, dachten we aan een grote, drukke en gevaarlijke stad (want hoe kan t ook anders met 20 miljoen inwoners). T is dat t de hoofdstad is maar eigenlijk hebben we er niet zo'n zin in. Het tegenovergestelde blijkt waar. Mexico City (althans het historisch centrum) is eigenlijk best gezellig, niet super druk, het openbaar vervoer is super en iedereen is vriendelijk. We houden niet zo heel erg van steden maar we vermaken ons prima met een self-guided tourtje langs de vele oude gebouwen en een maya temple in het centrum (van de tempel was niet veel over en daardoor helaas niet zo indrukwekkend).

Dan komt het moment waar we al weken een beetje zenuwachtig voor zijn. We gaan naar de Verenigde Staten. We hebben vele horror verhalen gehoord van mensen die de grens niet overkwamen omdat er een klein dingetje niet klopte. Bovendien hebben we Conchy waarvan we ook niet helemaal zeker zijn of die wel een visa nodig heeft. Na behoorlijk wat haast werk op het vliegveld komen we aan bij de noordamerikaanse douane. De douane beamte kent de Vierdaagse(feesten) (Veel plezier/succes iedereen die aan het feesten/lopen is!!!) en heeft in Maastricht gewoont. Samen zoeken we nog even een minuutje naar iets wat op een peer lijkt in onze bagage (want fruit mag niet mee) en binnen 5 minuten zijn we dan echt in de US of A met Conchy en al... alle zenuwen voor niks :D

We slapen een nachtje in San Antonio, Texas. Daar komen we al heel snel achter een fundementeel probleem: In de US ben je niks zonder een auto. Alles is zo groot en ligt zo ver van elkaar dat lopen geen optie is, openbaar vervoer is er niet afdoende en taxis kosten 15 euro per ritje. Daarnaast vallen nog twee dingen op: de mensen zijn vrij luidruchtig (waarom zou je lopen als je kan schreeuwen) maar super vriendelijk.
Als we de volgende dag richting Austin, Texas rijden met de bus zien we langs de snelweg wel 100 fastfoodrestaurants van een twintigtal ketens (althans zo noemen wij ze, hier is een burger een prima maaltijd).

In Austin komt de cultuurshock pas echt binnen. We moeten een aantal keer een taxi nemen, het hotel is 3x zo duur als we gewend zijn (de kamer is het waard hoor daar niet van) en als we op een terrasje zitten en een wijntje drinken van 8 euro per glas hebben we toch wel het gevoel alsof iemand een stofzuiger op onze portemonnee heeft gezet. Gelukkig heeft Austin ook goede kanten, we bekijken het State Capitol, gaan vleermuizen zoeken onder een brug (we vinden ze niet), we picknicken in het park en we gaan stappen. Vooral dat laatste dat kunnen ze goed hier in Austin. Er wordt een enorme straat afgezet voor autos en deze vult zich al snel met mensen totdat het een beetje op de zomerfeesten begint te lijken qua drukte. Er zijn talloze barretjes, allemaal met live muziek, leuke slogans en goedkope drankaanbiedingen. De helft van de mensen in de straat is de stereotype dikke amerikaan en de andere helft heeft zoveel tijd aan hun uitelijk besteed dat we ons lelijke eendjes beginnen te voelen. Hoe dan ook, we kiezen een bar uit met een stier. Je weet wel zo'n ding waar je op kan zitten en dan begint te bewegen als een rodeostier tot je er afdonderd. We hebben zo'n ding in Nederland wel eens gezien, daar waren we een van de weinigen die erop wilden. Hier staat er een rij... en onder de kandidaten zijn:

- Een meisje dat zo hard kreunt dat de mensen op straat stoppen om te kijken wat er aan de hand is
- Een wat dikkig meisje die trots is op haar lichaam en haar kont naar achter steekt als de bestuurder de stier heen en weer laat trillen (de zaal gaat los)
- Een van de barjongens die er op springt terwijl hij aanstaat, er op blijft staan (!) en nog wat truuks achterstevoren doen... deze deed het vast niet voor het eerst
- Een dronke jongen die er iedere 3 sekonden vanaf donderde maar er meteen weer op springt totdat ie wordt weggesleept door de bewaking
- Een meisje die het wat warm kreeg en haar shirtje uitdoet... was ze ook nog helemaal vergeten dat ze ook nog geen bh aan had!! of zijn we nu wat naief?
- Nog wat duos en trioos
- en als klap op de vuurpijl... *tromgeroffel*... komt ie dan... Linda! erg sexy natuurlijk en ze houdt t nog best lang vol ook (helaas hadden we het fototoestel niet bij dus je moet je maar even inbeelden)

Een geslaagde avond dus en de volgende dag... brak bij t zwembad. Als we weggaan uit Austin besluiten we toch wat meer te integreren en we huren een auto, schreeuwend duur maar met wat slim plannen krijgen we hem binnen ons budget. We noemen hem: Nimbus 2013.

De volgende keer: Iets met grote oren, sexy dames en wapengeweld.

The Good:
- Slaap en ontspanning!
- We hebben goed brood gevonden bij een restaurantje (oh yeah!)
- Eerste indruk US
- Geen taalbarriere meer!
- Stappen in Austin!
- Nimbus 2013!
- Geen nachtbussen meer!!!!!!!!!!!

The Bad:
- De laatste nachtbus was de ergste van allemaal
- De prijzen in de US
- Het gevoel van gevangenschap zolang je geen auto hebt... je kan echt nergens heen

@iedereen die het niet wist: Ruben is op 27 juni 28 jaar oud geworden
@feo: lees "vakantie in onze vakantie" voor Conchy
@Marijke: helaas hadden we niet meer tijd voor Guate guate, maar we komen graag een keer terug. ;)