Eindelijk iemand van gelijk niveau

Hola Hola,
Hier deel twee van de inhaalslag. In Cusco verblijven we in een apart hostelletje waar alle muren een andere kleur hebben en alle kamers geen nummers maar namen hebben en vervolgens zijn ingericht volgens die naam. Wij slapen in Zoologico (de kamer hangt vol kinderschilderijen van dieren) en later in de week verhuizen we naar La Selva (jungle). Verder heeft dit hostel met afstand de meest instabiele watervoorziening tot nu toe. De temperatuur wisselt van 5 tot 50 graden om de minuut en de hoeveelheid water varieert van hogedrukstraal tot niks (voor enkele uren, erg leuk voor de wc´s die dan dus niet meer doorspoelen...). Ruben heeft nog een extra nadeel hier: er is namelijk letterlijk geen gang of deur waar hij door kan lopen zonder zijn hoofd te stoten. Prima als je uitgerust bent, maar als je moe bent lokt dit uit tot explosieve irritatie. Maar goed, de sfeer is erg gezellig, er is internet, een keuken en een plek om je bagage te dumpen als je enkele dagen op tour gaat dus we doen t er mee.

De reden dat we voor dit hostel hebben gekozen is omdat onze Australische vriendinnen uit San Pedro hier zitten. Tijdens een gezellig diner vertellen ze ons van een tour die ze net gedaan hebben: Drie dagen vrijwel niks eten, een soort hallucinerende drank drinken, overgeven, hallucineren en vervolgens met een shamaan interpreteren wat je hebt gezien. Hoewel het erg interressant klinkt, besluiten we om deze tour toch maar niet te doen... :-/

We hebben besloten om naar de jungle te gaan met een tour van 4 dagen en 4 nachten. Helaas wordt Ruben ziek op de avond van vertrek. Het soort ziek dat je even niet voor hem moet staan zegmaar. We stappen toch op de bus en rijden 10 uur door de bergen richting ons jungle gebied. Dit is natuurlijk niet echt bevordelijk voor Rubens gezondheidstoestant.(Ruben: mede passagiers, bij deze wil ik mij verontschuldigen voor het ongemak gedurende rit. Maar geloof mij, het was voor mij een stuk erger dan voor jullie ;-) ). Aangekomen in Puerto Maldonado slaat Ruben het ontbijt maar even over en we vertrekken met een bootje over de rivier richting onze jungle lodge.

We zijn met een groep van zes man en na een uurtje op de rivier komen we bij onze lodge aan: een vrij groot houten gebouw midden in de jungle. Terwijl we op de veranda wachten op instructies komt een van de bewoners bij Ruben opschoot zitten, een brulaapje genaamd Lalo. Ruben voelt meteen de klik en beseft dat hij zijn soulmate heeft ontmoet... Hoe dan ook, de lodge heeft dus een revalidatieprogramma voor kleine jungle dieren. De dieren moeten zelf voor eten en een slaapplaats zorgen maar verder mag je ze knuffelen en met ze spelen. Als ze oud genoeg zijn worden ze terug de jungle in geschopt en moeten ze het zelf redden (we denken dat dit met name voor Lalo niet een optimale methode is omdat dit aapje zo ontzettend aanhankelijk is dat het waarschijnlijk niet meer zonder mensen kan). Op het moment zijn er 4 aapjes, een soort zwijntje, een katje, een paar kleine papagaaien en een hele grote die, als je in de buurt komt de ene keer probeert te bijten en de andere keer gewoon op je hand gaat zitten.

Die ochtend staat er een jungle trek gepland. Omdat Ruben dus niks gegeten heeft slaat hij deze even over. Linda gaat onverschrokken wel de uitdaging aan, en een uitdaging is t. Hoewel de gids zijn best doet om een goede route uit te kiezen, komt de trek toch neer op 1 uur lang ploeteren door 60cm diep water. De gids laat verscheidene insecten zien en breekt uiteindelijk een soort noot open waar larven inzitten. Eetbaar, zegt ie. Iedereen uit de groep laat het afweten op een meisje na. Notabene het netste en meest uiterlijkgerichte meisje van de groep :P.

In de avond gaan we kaaimannen spotten (soort kleine krokodil). We varen met de boot rond op de rivier terwijl we de oevers afzoeken met onze zaklampjes. Hoewel iedereen zijn best doet, weet natuurlijk alleen de gids waar hij naar zoekt en hij is dan ook de gene die uiteindelijk een kaaiman van 60cm uit het water trekt. We krijgen wat uitleg over wat voor soort het is (een zwarte kaaiman) en wat zo´n beestje nou doet op een dag. Vervolgens mogen we hem even vast houden. Het is niet bepaalt een konijn maar toch issie wel lief. Als alle fotos zijn genomen leggen we hem terug in de rivier.

Op dag 2 gaan we naar Lake Sandoval (vertrek 5u sochtends). Er wordt ons verteld dat hier veel dieren zijn waaronder een reuzenotter. Ruben heeft een klein beetje kunnen eten de dag ervoor en kan dit keer wel mee. We varen met de boot richting een stukje verder op de rivier waar we een pad inslaan richting het meer. Bij de ingang van het pad staat een huisje waar je een otterstempel in je paspoort kan halen (fancy! fancy!). Na een uur lang ploeteren door een dikke laag modder komen we bij het meer aan. Onderweg zien we een hoop vogels (waaronder hele grote papagaaien) en allerelei soorten mieren en spinnen. Op het meer varen we met een roeibootje een paar uur rond. We zien aapjes, een schildpadje, vleermuisjes, een reusachtige kaaiman (3.5 meter), een prehistorische vogel (met klauwen op de vleugels en vier magen net als een koe) maar natuurlijk geen otter... nouja we hebben de stempel in ieder geval. Als we na nog een uur ploeteren weer terug zijn in de lodge krijgen we lunch. Het eten in de jungle is een beetje een aparte gebeurtenis. Niet vanwege het eten, dat is veelvuldig en goed, maar vanwege het feit dat alle diertjes buiten ook eten willen. Als de voordeur niet goed op slot zit, kan Lalo hem openkrijgen. Als de voordeur daarna wordt afgesloten volgt het zelfde ritueel bij de zijdeur. Als die daarna wordt geblokkeerd met twee stoelen kunnen we eindelijk rustig eten tot... vanuit de keuken Lalo komt binnen gestormt met 3 man staf er achteraan (er is dus een achteringang). Na wat kat- en muisspel vlucht Lalo bij Ruben in de armen die hem vervolgens buiten neerzet. Eindelijk lunch. Ruben voelt zich een stuk beter en eet zich helemaal bol. Iets te bol... een uur later komt alles er weer uit *zucht*.

In de avond is er weer een safari die Ruben weer even overslaat. De gids vind allerlei insecten, een nest tarantulas (die grote dikke spinnen), een uilvlinder (erg mooi) en een soort boom die meer naar knoflook ruikt dan knoflook zelf.

In de ochtend van dag 3 is er een safari naar Apeneiland. Ruben vind de aapjes op het terrein genoeg en blijft in een hangmat liggen. Na 2 uur komt de groep weer terug en heeft ongeveer hetzelfde verhaal Ruben: ARGH... muskieten!!!! Op Apeneiland zijn er geen dieren gespot behalve dan hordes muskieten, tegelijkertijd voert Ruben zijn eigen gevecht aangezien Linda de muggenspray heeft meegenomen.

De middag bestaat uit lichte activiteiten zoals zip-linen (aan een kabel tussen de boomtoppen roetsjen), canopy-walk (over een bruggetje boven de boomtoppen heen lopen), kayaken (stroomafwaarts), in de rivier zwemmen en piranha vissen. Tijdens het piranha vissen vangt helaas niemand een piranha. Wel worden er veel katvissen gevangen. Linda vangt de grootste van 30cm en gilt en smeekt als ze hoort dat de diertjes gedood moeten worden voor het avondeten. Maar de gids heeft blijkbaar honger en maakt met een klap van zijn kapmes een eind aan het leven van de vissen. Ruben vist zoals gewoonlijk achter het net en laat het aas van zijn haak eten zonder ook maar een vis binnen te halen...
We komen net optijd terug voor de zonsondergang, Ruben die weer een beetje heeft kunnen eten is de enige met genoeg energie om de zonsondergang vanuit de canopy (boomtoppen) te bekijken. Gelukkig komt Lalo hem gezelschap houden. Die avond: gepaneerde, gefrituurde katvis. Heel erg lekker!

De volgende ochtend, staat vogelkijken vanuit de canopy op het programma. Omdat we daarvoor weer om 5u uit ons nest moeten laat eigenlijk iedereen het afweten behalve... Ruben :D met hernieuwde kracht besteed hij samen met de gids (en natuurlijk Lalo) een uur lang in de boomtoppen turend door een verrekijker naar alle rare vogels die van boom naar boom vliegen.

Op de weg terug is Rubens maag volledig hersteld en verloopt de 10 urige busrit zonder hoogtepunten. Helaas wel een diepte punt: vest laten liggen in het restaurant halverwege :(

The good:
- Reunie met onze Australische vriendinnen
- Lalo, Bruno, Pacho, Pepe en de andere bewoners van de lodge
- Veel diertjes gezien in de jungle

The bad:
- Ruben: *Blwaaargh*
- Geen otters