Kreten in de jungle

Een goede morgen/middag/avond/nacht,

Onze rit vanuit Flores, Guatemala naar Palenque, Mexico verloopt niet helemaal vloeiend. Uiteraard worden we te laat op gehaald, uiteraard is het minibusje brak en dit keer zijn we niet alleen de enige toeristen we zijn ook nog eens de enige passagiers. Gelukkig is onze chauffeur een super relaxte kerel, die behoorlijk goed Engels spreekt. Dat is handig als we een uurtje later een harde knal horen en hij ons vervolgens komt uitleggen dat het busje door zijn vering is gezakt en dat we terug moeten. (We hebben de laatste tijd niet zo´n goede buskarma, in Honduras hadden we een uur vertraging door een lekke band)
Met een vertraging van 2 uur doen we een tweede poging. Om tijd te winnen maken we geen tussenstop dus als we willen eten of naar de wc moeten, moeten we dat even aangeven. Bij de grens laten we ons door een rekenfoutje nog even 25 euro afhandig maken door een lief uitziend vrouwtje en een bootrit, een taxi rit en nog een busrit (met 20 man in een minibus :( ) later zijn we in Palenque.

Wat we zochten:
Een rustig plekje in de jungle omringd door bomen en dierengeluiden waar we goed kunnen slapen en we van de omgeving kunnen genieten. We kiezen bewust niet voor een hostel in het stadje zelf omdat dat wel eens lawaaierig zou kunnen zijn.

Wat we kregen:
Een ruime kamer in een 5 kamer bungalowtje midden in de jungle tussen wat kleine riviertjes omringd door dierengeluiden. Er is een restaurantje en er lopen nogal wat hippies rond die armbandjes enzo maken maar die ook voor een hele ontspannen sfeer zorgen. In het restaurantje is iedere avond Mexicaanse live muziek en zelfs een vuurdansshow (niet zo Mexicaans maar wel leuk).

Wat we ook kregen:
Natuurlijk zijn dierengeluiden ook niet alles, als bijvoorbeeld Ruben midden in de nacht wakker wordt van een brulaap naast t raam. Nouja kan gebeuren wij wilden dieren, wij krijgen dieren. Waar we wat minder om gevraagd hadden waren onze boven buren. Ruben schrikt weer wakker om 3 uur snachts. Hij is een lichte slaper en bovendien, net als de meeste mannen, behoorlijk gevoelig voor dingen zoals t volgende. Het is dit keer geen brulaap maar van het uitbundig gekreun van de bovenbuurvrouw. Met uitbundig bedoelen we dan ook echt volume 10... of eigenlijk 12... echt zo hard mogelijk... de brulapen werden er stil van zegmaar. De bovenbuurvrouw brengt ons meteen even de genietende vorm van verschillende werkwoorden bij in het Engels en in het Spaans. De bovenbuurman is wat minder luidruchtig, totdat ook hij onder de aanmoediging van zijn meisje zijn hoogtepunt bereikt.
Ze zijn in topvorm. Een halfuurtje na de eerste sessie volgt er nog een en de volgende ochtend, terwijl de schoonmakers bezig zijn in de andere kamers nog een.
Het zal je verbazen hoe snel t went, en de volgende nacht slapen we wat dit betreft eigenlijk toch prima. Maarrrr we hebben ook nog feestende jongeren op t terrein die snachts gillend en schreeuwend van hutje tot hutje rennen. Gelukkig is hun reactie verbazend goed als Ruben ze erop aanspreekt en 5 minuten later rennen ze gillend en schreeuwend naar de bar. Uiteraard worden we weer wakker als ze naar bed gaan, maar in de tussentijd konden we tenminste slapen.

Ok, niet zoveel nachtrust, maar de omgeving is nog steeds top. We bezoeken de Maya ruines bij Palenque en hoewel ze iets minder indrukwekkend zijn dan Tikal zijn ze zeker het bezoeken waard. Het is warm en we hebben geen kaart. Gelukkig is dat niet echt nodig, er is grofweg een route door de ruines die langs leuke watervalletjes komt en langs verscheidene grote tempels. Blijkbaar hadden ze hier een andere architect want de bouwstijl verschilt iets met die van Tikal.
De volgende dag doen we nog een poging om watervallen in de buurt te bezoeken. Krenterig als we zijn boeken we geen tour en proberen we t zelf. Helaas vertrekken we te laat en zijn er geen busjes meer richting de watervallen... nouja volgende keer beter :p

Na 3 nachten hebben we wel weer genoeg gezien (en gehoord) in de jungle en nemen we de bus naar San Cristobal. Dit ligt hoger en is weer wat kouder (hadden we nu maar een vest...) maar het is een bijzonder leuk stadje. Ieder huisje heeft een andere kleur en het is gezellig druk op straat (geen autos). We vermaken ons prima door gewoon op een terrasje te zitten en iedere 5 minuten de verkopers van ons af te slaan. Dat is wel een nadeeltje hier, daar komt nog boven op dat de meeste verkopertjes kinderen zijn. Er is hier een overduidelijk verschil tussen arm en rijk. Arme kindjes lopen rond met knuffelgiraffes (ja waarom weten we ook niet, maar iedereen verkoopt ze hier) en we ontmoeten de rijke kindjes als ons gevraagd wordt of we mee willen doen aan een interview door 6 jarig kinderen. Er is een camera en een microfoon bij, en natuurlijk iemand die de kindjes een beetje helpt:

Kindje: What... is... your... name?
Linda: My name is Linda
Kindje: Can... you... write... your... name?
Linda: *schrijft naam op blaadje*
Kindje: What... is... your... fa..fav...favorite...ani...animal?
Kindje: a lamb... a cat... a wabbi...rabbit... a dog... a mouse?
Linda: a cat
... etc

ahhhhhhh en vanaf nu iedere keer als onze gesprekken even stil vallen begint een van ons twee met een kinderstemmetje ´What... is... your... name?´ ´Can... you...write...your...name?´ Helaas is dit dus niet alle kindjes gegund hier in Mexico :(

Eindelijk bijslapen? Nou... er zijn nogal wat honden hier, en voor 12u is het absoluut niet stil in het hostel. Plus dat Ruben nu bij ieder geluidje klaarwakker is: ´Was dat een deur of een kreun?´ ´Een hond in de verte of een stelletje in ons hostel?´ pffff gelukkig duurt deze aandoening ´maar´ een paar dagen... :s Hoe dan ook het is al een enorme verbetering ten opzichte van Palenque. :D

Ons reisgidsje zei: ga naar Cristobal (hebben we gedaan) en bezoek de canyon (gaan we nu doen). We vertrekken (nu wel met een tour) naar *de* canyon waar we 2 uurtjes op een bootje tussen enorme rotswanden heen worden gevaren. Het is snikheet maar de rotswanden, soms een kilometer hoog, werpen genoeg schaduw op het water om het comfortable te maken. Op de oevers liggen dikke krokodillen en de aparte rotsformaties maken het een zeer geslaagde tour (ondanks dat de voertaal in ons busje weer Hebreeuws was... weer Israeliers...). Na de canyon bezoeken we nog een schattig dorpje in de buurt waar we er achter komen dat Mexicanen geen lekker ijs kunnen maken.

De volgende keer: Bijslapen (jeej!), Chillen op t strand en we komen aan in de VS... de grote vraag: met of zonder Conchy!?

The Good:
- Het eten in Mexico!!! (eindelijk geen gefrituurde shit met rijst meer!)
- Meer Maya stuff
- San Cristobal (het is gewoon een leuke plek op deze planeet)
- Erg mooie canyon (en dat zonder hike :D)

The Bad:
- Nachtrust is een schaarste hier
- Kinderarbeid!!!!
- Er was niemand op Rubens verjaardagsfeestje (ahhhhh)
- Bruin brood met kaas! Hebben! Nu!

@alle doe-eens-rustig-aan tips: Dat doen we ook, vanaf Colombia hebben we 1 a 2 dagen rust per activiteit/reisdag. In het begin van onze reis was dit 2 rustdagen op 5 activiteiten/reisdagen. We hebben nog geen ernstige moordneigingen naar elkaar dus het eigenlijk best goed ;-)